Prenses Ece

Geçmiş zaman olur ki...
Yıl:2008
Anne-Baba kursunda bebeğime ilk yadığım yazı...
(Doğumdan bir süre önce)

Tatlı bebeğime...

Hayatta en mutlu olduğunuz zaman hangisidir deseler,bilki bebeğim o an sana hamile olduğumu öğrendiğim andır.

Eve nasıl döndük babanla bir bilsen!

Hayaldemiydik,rüyadamıydık,heyecanlımıydık...

Şaşkınlıktan olsa gerek birbşrimize bakıp bakıp gülümsüyorduk...

Babanla el ele oturduk tüm gece boyu.Elimle babanın gözlerinden akan mutluluk gözyaşlarını sildim.

Canım benim,sen bizi asıl şimdi aile yaptın.Meltem rüzgarı gibi yaz günlerinin sıcaklığı,dünyadaki tüm çiçeklerin kokuları gibi hayatımıza öyle bir girdinki...misler gibi bir anda yüreğimize akıverdin.

Babanla,şimdiden seni paylaşamıyoruz.Baban ve benim bir parçam olan senin ultrasonda çekilen görüntülerine bakıyor,bakıyor ve her defasında mutlulukla birbirimize gülümsüyoruz...

Seni göğsüme yatırdıkları o ilk an,biliyorumki hayat dahada güzel olacak.Bilki baban yine sevinç gözyaşları dökecek.seni öpecek,koklayacak belkide sevinçten çığlıklar atacak.

'Dünyalar güzeli bir kızım oldu'diye.

Bebeğim,şuan senden tek istediğimiz zamanı geldiğinde sağlıcakla dünyaya merhaba de...

Su damlası kadar berrak ve duru kızım Ece.Sen bize dünyaları bahşettin,bilki seni çok ama çok seviyoruz baban ve ben sana kavuşacağımız günü dört gözle bekliyoruz ...