19.10.2009

6.HİS

Çocuklar gerçekten bir alem…

Babamızı sonunda hollanda’ya yolcu ettik.Sanırım babamızın gideceğini hisseden kızım son iki gün resmen babasına yapıştı ve babasının kucağından hiç inmedi .Babamız Bile bu duruma pes dedi.


Eskiler derler ya,benzetmek gibi olmasın ama hayvanlar ve küçük çocukların 6. Hissi çok kuvvetli olurmuş hakikaten inandım buna.



Hem de ne yapışmak kızımın gözleri son iki gündür beni bile görmedi.Adamcağız ne rahat yemek yiyebildi ne de televizyon seyredebildi devamlı bir çift göz onu izliyor ve bebekçe (lagu lugu) laf atıyordu...

Babasının Gideceği sabah Ece sanki babasını uğurlarmışcasına erkenden uyandı .

Konuşabilse beklide hayırlı yolculuklar bile diyebilirdi…

Valizi elinde kapıdan çıkan babasını Hüzünlü hüzünlü seyretti.
Babası evden çıkar çıkmazda kopardı yaygarayı…

Zar zor yatıştırdım…ki Ece daha 14 aylık kimine göre ne anlar ki !!!
Anlıyormuş cidden bende şaştım bu işe…

Ve bütün gün huysuz-huzursuz-neşesiz evin içinde (sümüklü burnuyla)dolandı durdu.


Sümüklü diyorum çünkü 15-20 gün önce başlayan gribal durumu hala devam ediyor ve şakır şakır burnu akıyor bende mendil elimde Ece'nin peşinde koşturup duruyorum.
Tabi birazda üstündeki kırıklık ve huysuzluk nedenide sanırım bu.

Evin içinde kafasını bir o koltuktan bir diğer koltuğa yaslayıp yaslayıp duruyor.



Yani bu aralar bizde durumlar bu …
Kızımla birlikte Dört gözle babamızın hayırlısıyla dönmesini bekliyoruz…

Teşekkürler gene beklerim...